Irani nisi sulmin e tij më të madh deri më tani ndaj Izraelit, duke lëshuar rreth 180 raketa balistike të martën, më 1 tetor, shumica e të cilave thuhet se u kapën nga mbrojtja antiraketë e Izraelit, Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Jordanisë.
Sulmi ajror, shumë më serioz se një sulm i ngjashëm në prill, intensifikoi konfliktin rajonal në Lindjen e Mesme.
Garda Revolucionare e Iranit njoftoi se një lloj i ri rakete hipersonike u përdor për herë të parë në sulm. IRGC tha se raketa Fattah, e cila u projektua dhe u prodhua nga Teherani dhe u zbulua vitin e kaluar, ishte pjesë e një breshërie zjarri që goditi qytetet izraelite. Emri i raketës në arabisht do të thotë “pushtues” ose “sjellës i fitores”.
Media shtetërore iraniane raportoi se u përdorën gjithashtu raketat Emad (raketë balistike me rreze të mesme veprimi) dhe Ghadr (raketë balistike me rreze të mesme veprimi, një variant i përmirësuar i raketave Shahab-3A). Janë publikuar dhe fotot e rrënojave të raketave të gjetura pas sulmit.
Sipas një raporti të vitit 2021 nga Projekti i Kërcënimit të Raketave të Qendrës për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare (CSIS), Teherani ka mijëra raketa balistike dhe lundruese me rreze të ndryshme.
Numri i saktë i raketave nuk dihet, por gjenerali i Forcave Ajrore të SHBA-së Kenneth McKenzie i tha Kongresit në vitin 2023 se Irani kishte më shumë se 3000 raketa balistike.
Trajektoret e raketave balistike udhëtojnë rreth kufijve të atmosferës së Tokës përpara se ngarkesa e kokës të ndahet nga raketa që e mban dhe të bjerë përsëri në atmosferë në objektivin e saj. Ekspertët e armëve që analizuan pamjet e mediave sociale nga vendi i ngjarjes i thanë CNN se Irani përdori variante të raketës balistike Shahab-3 në sulmin e fundit ndaj Izraelit.
Sipas Patrick Senft, koordinator kërkimi në Shërbimin e Kërkimit të Armatimeve (ARES), “Shahab-3” është themeli për të gjitha raketat balistike të Iranit me rreze të mesme veprimi me karburant të lëngshëm. Projekti i Kërcënimit të Raketave shpjegon se Shahab-3 hyri në shërbim në vitin 2003, se mund të mbajë një kokë luftarake prej 760 deri në 1200 kilogramë dhe mund të gjuhet nga lëshuesit e lëvizshëm si dhe nga kapanone.
Iran Watch thotë se variantet e fundit të raketave Shahab-3, raketat Ghadr dhe Emad, kanë një saktësi prej 300 metrash rreth objektivave të tyre të synuaar. Mediat iraniane raportuan se Teherani përdori raketën e re Fattah-1 në sulme. Teherani e përshkruan Fattah-1 si një raketë hipersonike – që do të thotë se ajo udhëton me një shpejtësi prej pesë Mach, ose pesë herë më shpejt se zëri (6100 kilometra në orë), sipas mediave botërore.
Por analistët theksojnë se pothuajse të gjitha raketat balistike arrijnë shpejtësi hipersonike gjatë trajektoreve të tyre. Termi “hipersonik” përdoret shpesh për t’iu referuar atyre që quhen automjete me rrëshqitje hipersonike dhe raketa lundrimi hipersonike, armë shumë të avancuara që mund të manovrojnë me shpejtësi hipersonike brenda atmosferës së Tokës. Një armë e tillë është jashtëzakonisht e vështirë për t’u rrëzuar. /tesheshi.com/
