Gazeta Le Figaro raportoi se agjencitë e inteligjencës izraelite kanë rritur aftësitë e tyre të vëzhgimit dhe sulmit gjatë 20 viteve të fundit për të kundërshtuar programin bërthamor të Iranit. Nuk ka tregues më të mirë për këtë sesa aftësia e tyre për të shpërthyer pajgerët e Hezbollahut brenda dy javësh dhe më pas për të eliminuar liderin e tij, Hassan Nasrallah.
Në një artikull të Cyril Lewis, u vu në dukje pretendimi i bërë nga ish-presidenti iranian Mahmoud Ahmadinejad në CNN Turkey në lidhje me dobësinë e vendit të tij përballë agjencive të inteligjencës izraelite, kur ai zbuloi se kreu i njësisë (iraniane), të krijuar për zbuluar spiunët e Mossad-it, ishte rekrutuar nga Tel Avivi.
Pas dështimit të madh që ndodhi më 7 tetor 2023, agjencitë e inteligjencës izraelite filluan sulme të fuqishme kundër Iranit dhe agjentëve të tij përpara se të godisnin Hezbollahun në Liban dhe më pas t’u “prisnin kokën”.
Ndoshta goditja e radarëve të mbrojtjes ajrore që mbrojnë objektin e pasurimit të uraniumit në Natanz, zemra e programit bërthamor të Iranit, do të ishte një përgjigje e fortë ndaj lëshimit të 300 dronëve dhe raketave nga Irani drejt Tel Avivit, tha gazeta.
Gazetari izraelit Yossi Melman, i cili me Dan Raviv shkroi librin |Spies Against Armageddon: Inside Israel’s Secret Wars”, i pasur me informacione për agjencitë e inteligjencës izraelite, thotë se “ngjarjet e fundit konfirmojnë se infiltrimi i agjencive [izraelite] dhe përgjimi i informacionit rreth Iranit dhe agjentët e tij janë akoma mbresëlënës.”
Punë afatgjatë
Le Figaro tha se “hakmarrja” ishte rezultat i viteve të punës që filloi në mesin e dekadës së parë të shekullit të 21-të nën udhëheqjen e shefit të atëhershëm të Mossad-it, Meir Dagan, i cili ishte i bindur se liderët e Iranit po punonin për ndërtimin e një bombe atomike dhe të vendosur për t’i ndaluar ata ta bëjnë këtë.
Kjo bëri që agjenci të ndryshme izraelite të merrnin masa gjithëpërfshirëse. Ata punuan në fshehtësi, sipas gazetës, për të parandaluar dërgimin e pjesëve rezervë në Iran, për të larguar shkencëtarët e huaj nga dhënia e ndihmës, për të sabotuar furnizimin me energji elektrike të disa objekteve dhe për të rritur ndërgjegjësimin e perëndimorëve për këtë kërcënim. Megjithatë, Tel Avivi shpejt e kuptoi se ndërsa këto aktivitete mund të ngadalësonin projektet bërthamore të Teheranit, ato nuk do të mjaftonin për të bindur udhëheqësit e tij që t’i braktisnin përgjithmonë ato projekte, sipas autorit të raportit.
Prandaj ishte e nevojshme të mbështeteshim në metodat e përgjimit, luftën elektronike dhe ekspertizën teknike të Agjencisë së Energjisë Atomike të Izraelit (IAEC), dhe më pas të mbështeteshim te agjentët brenda Iranit. Mossad ka pasur një infrastrukturë rudimentare për këtë qëllim që nga koha e Shahut dhe e zgjeroi atë duke rekrutuar në mesin e minoriteteve si kurdët, azerët, arabët dhe baluçët.
Sipas Melman, rrjeti i depove për eksplozivët, armët dhe automjetet duhej të riorganizohej dhe agjentët të silleshin për të kryer disa detyra tepër të ndjeshme për t’u besuar rekrutëve të pakicave. Për këtë, ata u mbështetën veçanërisht në komunitetin e madh të hebrenjve iranianë që emigruan në Izrael pas Revolucionit iranian.
Agjentë që punojnë për Izraelin
Autori përmendi një sërë incidentesh që ndodhën në Iran ndërmjet viteve 2007 dhe 2011, pas krijimit të infrastrukturës së Mossad-it, dhe disa prej tyre janë: vrasja e pesë shkencëtarëve iranianë që punonin në industrinë bërthamore, përhapja e virusit kompjuterik Stuxnet që çaktivizoi 1000 centrifuga në Natanz, një shpërthim i madh që çoi në vrasjen e dhjetëra njerëzve, vjedhjen e 55,000 faqeve dokumente dhe 183 CD, e të tjera.
Ndërsa kjo listë nuk është e plotë dhe është e mundur që disa nga këto sulme t’i atribuohen gabimisht agjencive izraelite, shkruan gazeta, ato agjenci kanë interes të vënë në dukje se aftësitë e tyre të infiltrimit janë të pakufishme.
“Kjo është pjesë e luftës psikologjike,” thotë Melman. “Në mënyrë të ngjashme, Garda Revolucionare pretendon rregullisht se ka arrestuar, dënuar apo edhe ekzekutuar agjentë me pagesë që punonin për Izraelin”.
Pavarësisht turbullimit të shpeshtë kur bëhet fjalë për këto ngjarje, gjithçka tregon se agjencitë izraelite nuk ngurrojnë të bëjnë asgjë, sado e vogël, kur bëhet fjalë për sulmin ndaj Iranit. Në të vërtetë, sipas një ish-zyrtari ushtarak, ata siguruan inteligjencë thelbësore për homologët e tyre amerikanë gjatë vrasjes së janarit 2020 të një prej liderëve më të lartë të Gardës Revolucionare, gjeneralit Qasem Soleimani, si dhe në raste të tjera. /tesheshi.com/
